Ergo, inquit, tibi Q.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ut id aliis narrare gestiant? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Duo Reges: constructio interrete. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.
  1. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
  2. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
  3. Quod enim vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium nominatum puto, vel etiam a vitio dictum vituperari.
  4. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
  5. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
  6. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?
Recte, inquit, intellegis.
Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Venit ad extremum;
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Moriatur, inquit.
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Bork
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;

Scrupulum, inquam, abeunti; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. At certe gravius. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Non metuet autem, sive celare poterit, sive opibus magnis
quicquid fecerit optinere, certeque malet existimari bonus
vir, ut non sit, quam esse, ut non putetur.

Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a
superioribus, verbis illi commodius utantur?